



"Maar daar heb jij toch helemaal niet genoeg ervaring voor?"
Holy moly, ik weet het nog goed. Met zwetende handen nam ik drie jaar geleden ontslag bij mijn kantoorbaan. Ik vertelde dat ik meer vrijheid nodig had, dat ik voor mezelf wilde beginnen. Dat het tijd was voor een nieuwe stap. De reactie die ik kreeg? 'Maar daar heb jij toch helemaal niet genoeg ervaring voor?".
Onzekerheid. Daarna heb ik heb ik me nog vaak afgevraagd: weet ik wel genoeg? En het was niet de laatste opmerking van die ik mocht ontvangen. "Maar Tess, dat is echt een utopie", "Hou maar op met dagdromen!", "Wel een beetje realistisch blijven hè?", "Ja, maar jij hebt gewoon toevallig slechte ervaringen gehad." En de alom bekende: "Daar kun je toch geen geld mee verdienen?".
Ik heb ze vaak gehoord. Ik was vaak teveel, het meisje met die wilde krullen en impulsieve ideeën.. Ik dacht te groots en andere mensen vonden het hun taak om mij met beide voeten terug op aarde zetten. En terwijl ik weet dat het allemaal niet onaardig is bedoelt, breek ik me los van deze woorden. Want voor mij schuilt er geen waarheid in. Ik zie uitspraken gemaakt uit eigen onvrede, ongemak of onzekerheid. Opmerkingen die voortkomen uit een verzonnen concept dat diep gegraveerd staat in onze samenleving: niet te groots denken. Niet teveel opvallen. Niet het achterste van je tong laten zien.
Hou op hoor.
We houden onszelf klein met deze gedachten. Authenticiteit wordt alles behalve aangemoedigd, het hebben van veel aanpassingsvermogen is dan wel weer een skill die je met trots op je cv mag zetten. Zonde. Zo zonde. Ik zie mensen gevangen zitten in een zelf opgezet netwerk van doemgedachtes en saboterende normen. Maar wie bepaalt dat je hard moet werken? En wie bepaalt wat hard werken is? Wie zegt dat je veel geld moet verdienen, realistisch én volwassen moet zijn? Wie bepaalt dat je soms gewoon dingen moet doen die niet leuk zijn? Jij mag toch zeker zelf wel bepalen?
Ik hoor het zoveel om me heen. "Ik wil wel ondernemen maar ik heb er nog niet genoeg ervaring voor." En: '"Ik heb geen kennis van alle bijzaken'". Dat vind ik zo zonde. Mijn hemel. Ik wil je wakker schudden en keihard in je oor schreeuwen. Ik ben er heilig van overtuigd dat de huidige werknorm toe is aan verandering, maar voordat we de werknorm van buiten naar binnen hebben veranderd, beginnen we alvast klein. Bij jou. Het hebben van geen ervaring indiceert dat je moet voldoen aan een achterhaalde norm. En de onzekerheid die je voelt om je dromen na te jagen komt van buitenaf. Er zijn zoveel mensen die vastzitten in hun kooi met een shitty job, waar een goed salaris ze gevangen houdt. Maar het leven is te kort om te werken op een manier die niet bij je past. En het heeft ook geen zin om te wachten op een situatie, een ander, je werk of whatever wat, dat jou betekenis gaat geven. Het is de bedoeling dat jij zelf betekenis creëert. En op reis is alles nieuw. Ga ontwikkelen op een tempo dat bij jou past. Leer op jezelf vertrouwen, leer je eigen plan maken. Leer twijfel te herkennen als groei. Leer door te doen en kom in beweging.